Dnia 25 kwietnia w Miejsko- Gminnej Bibliotece Publicznej w Więcborku gościła pisarka Magdalena Witkiewicz.

               Pani Magdalena pisze książki dla dzieci i dorosłych. Jest absolwentką Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańskiego Studium Bankowości oraz Gdańskiej Fundacji Kształcenia Menadżerów.

               Jak sama mówi: uprawia literacki płodozmian- raz pisze o rzeczach poważnych raz wesołych. Na początku nie była pewna czy rozpocząć swoją przygodę z pisaniem. Przecież studiowała  kierunek związany z naukami ścisłymi. Radziła się innych- jednak na końcu postąpiła w zgodzie ze sobą i była jedna z najlepszych decyzji jakie podjęła. Zgromadzone w bibliotece osoby poznały bowiem tylko mała część jej dorobku.

               Autorka podzieliła się z obecnymi swoimi doświadczeniami czasem- bardzo osobistymi.  Pisarką nie można przecież zostać z dnia na dzień. Wszystko wymaga czasu  aby nabrać odpowiedniej wprawy. Podobno dla twórcy najtrudniejsza jest pierwsza i druga książka. Dlaczego ta druga? Otóż udowadnia się nią czytelnikom, że poprzednia nie była tylko jednorazowym zrywem. Dlatego jeśli ona odniesie sukces- to z kolejnymi jest już bardzo łatwo.

               Pani Magdalena stwierdziła, iż w czasach współczesnych książka jak wiele innych rzeczy- jest także produktem a ów produkt trzeba zareklamować. Jeśli się tego nie uczyni nikt jej nie przeczyta chociaż będzie nie wiadomo jak wspaniała.

               Słuchacze poznali historię kilku wybranych książek. Często wiązały się z nimi anegdoty a nawet przygody. Szkoła żon została przetłumaczona na język wietnamski. Cieszyła się ona w tym kraju bardzo dużą popularnością- do tego stopnia, że autorka została zaproszona do Wietnamu na tygodniowy pobyt. Na miejscu otrzymała samochód z kierowcą. Panią Magdalenę traktowano jak księżniczkę- na całe życie zapadła jej w pamięć wycieczka po wodach zatoki Ha Long- czyli Opadających Smoków. To jedna z największych atrakcji przyrodniczych Wietnamu a nawet całej Azji.

Zapytana o to co jest dla niej największym sukcesem odpowiedziała, że każda osoba, która kiedyś nie czytała a obecnie- dzięki jej książce- znów sięga po literaturę.

               Autorka pragnie by każda z jej powieści niosła ze sobą jakieś pozytywne przesłanie. Mimo poruszania czasem trudnych i smutnych tematów wszystkie zakończenia są dobre dla bohaterów.  

               Działa na rzecz pewnego hospicjum- często ofiarowuje swoje książki na licytacje. Kiedy miała odwiedzić to miejsce pierwszy raz- odczuwała obawę. Teraz bywa tam często- widzi wówczas jak cenne jest ludzkie życie.

Dofinansowano ze środków Instytutu Książki w ramach programu Dyskusyjne Kluby Książki.

Tekst

Marcin Łangowski

Galeria: